Skip to main content

Sa base militar


Dito ako ngayon nagbabakasyon malapit sa base ng hukbong sandatahan ng mga Amerikano. Saan man ako pumunta, maraming sundalo ang naroon - mga Kano, Hapon, at Pinoy. Kung saan-saan makikita ang mga sundalo dito - sa grocery, sa mall, sa kainan, sa park, at kung saan-saan pa. Syempre, kapa sinabi nating sundalo, aasahan nating makita na makikisig ang kanilang pangangatawan, malinis ang gupit, diretcho ang tindig at matitipuno. Oo, lahat ng yun ay sila, at karamihan sa kanila, lalo na yung mga nakababata ay gwapo pa.

Grabe. Sa isang banyagang bansa, ang hirap ng mamuhay sa loob ng 'closet' dahil hindi mo alam ang kultura nila. Hindi mo alam kung ang minsan mong pagsulyap ay nangangahulugan ng masama sa kanila. Pero masisisi mo ba ako kung mapatingin ako sa kanila ng matagal o kung mapalingon ako kapag dumaan sila? kasalanan nila yun, gwapo, matipuno, at ang pinakagusto ko ay yung uniporme. Shet! I love men in uniform!

Hindi ako makagalaw dito dahil wala akong pera at di ko alam kung paano makalibot. Gusto ko sana ng action. Kaso baka mapahamak naman ang mga nagpapunta sa akin dito kung pilitin kong maka-i-score ng isang sundalo. mahirap na. kaya ngayon, kailangan ko na lang matutunang mag-enjoy sa pagpapantasya ng mga sundalo.

Comments

Popular posts from this blog

Before Coming Out

Lately, I've been thinking of coming out. It's like I want to free of myself of the burden of keeping my identity a secret. But before I come out, I just have some personal conditions I need to accomplish first. I won't be doing these things just to earn people's approval on my lifestyle but more for me being comfortable in the path I've chosen to live.

Mga ilang tagpo ng gabing iyon

Sa mga oras na iyon, tipong game na lang kaming magkakaibigan kung anong mangyari. Inumpisahan kasi nung isang guy na tumingin sa aming direksyon sa may Starbucks sa Greenfield. Tipong nag-uusap kaming magkakaibigan doon sa labas na tables nang sabay-sabay kaming napatingin sa isang lalaking dumaan. Sabay-sabay kaming nagtawanan nang mahuli kami. Pero ang nakakapagtaka ay kahit makalagpas na siya, ilang ulit pa rin ang dungaw niya sa amin. Eh di parang, "trip ata tayo noon." Sinundan namin ng tingin yung guy hanggang sa nakumbinse namin yung isa naming kaibigan na sundan siya talaga para ayaing makipagkape or whatever. Bumalik si friend na hindi bitbit si Kuya. Ang pangalawang tagpo ay noong papalakad na kami sa EDSA kung saan sasakay ang mga kaibigan ko. Tinagos namin ang Greenfield papunta sa direction ng Rob Forum. Sa bandang Flair pa lang may nakipagtitigan na sa aming lalaki. Yung isa naming kaibigan ang tumawag sa aming atensyon. Sabi niya, tigil lang daw muna kami a...

What 2012 taught me..

Yesterday night, my friends and I went out for dinner. During our talk a friend suggested to share our year-end evaluations. Since I've already blogged about how my year went, I was quick to answer his question. His next topic was to complete the statement: 2012 taught me to.... I haven't really thought of the lessons or general theme of the closing year so I got to think about my answer. And here's what I shared. "2012 taught me to just keep on trying. Maybe I'll succeed, maybe I won't. No matter what the outcome may be, what's important is that I have tried that I have exerted effort to reach my dream. Even though I take things a day at a time, not really making long term plans, I still have goals for whatever opportunities and I would make every step to take advantage of that chance. I believe that it's better to have tried (in love, in career, and in life) than to regret not trying at all." So that's it. And with this, I end my 2012 ...