Skip to main content

When it's over

Sabi nila, kapag gumawa ka daw ng isang bagay, alam mo na dapat kung paano ito tatapusin.

Noong mga nakaraang araw napaisip ako.. paano nga ba magwawakas ang blog na ito?

Choices:

  • Di ko na lang kaya gawan ng posts...hayan ko na lang amagin ang blog ito...
  • delete ko na lang lahat ng mga sinulat ko..
  • Patayin ko na lang [kunyari] si Mamon...pero nagawa na yan e
  • Gumawa na lang kaya ako ng tell-all entry tungkol sa mga nangyari at sa mga taong 'nayari' ko dahil sa blog [at twitter] na ito... no-holds-barred, name-dropping, with details pa... *smirk*
Marami na rin akong naisulat dito. Karamihan ay mahahalay yung iba madrama at yung iba naman ay wala lang. Ito ay ilan lamang sa mga bumubuo ng bahagi ng buhay ko na tago sa ibang tao na kilala ko.

Bakit ko nga ba naisip na isarado na ang blog na ito. Marahil dala na rin ng mga nangyari sa buhay ko sa mga nakaraang araw na masasabi kong overwhelming. Andyan ang buhay pamilya, karera, at pag-aaral na kailangan kong pagtuunan ng pansin. Not to mention the emotional stress these aspects of my life bring.

Pakiramdam ko kasi nahati ang buhay ko bilang Mamon at ang totoo kong sarili. I guess I thought that it's just about time to reconcile my persona and just live one whole life from now on.

Noon kasi kinailangan ko ng lugar kung saan mailalabas lahat ng suliranin ko patungkol sa buhay 'tago.' Palagay ko kasi nakulangan ako noong panahon na iyon ng support system. Laking pasasalamat ko naman sa blogging - pati na rin sa twitter - na nakakilala ako ng mga taong pupuno sa kakulangan na iyo.

Naisip ko rin na naibahagi ko na naman ang mga nais kong ibahagi para sa mga bagong henerasyon ng tulad ko. Na tila naging bukas na libro ang buhay ko para sa lahat ng nais magbasa. Kaya sa palagay ko ay oras na upang isarado muli ang libro at gumawa ng panibagong kabanata sa buhay ko.

Kaya ngayon, nagpapasalamat ako sa mga taong sumubaybay at nagtiyagang basahin itong bahagi ng buhay ko. Nagpapasalamat rin ako sa mga taong tumawid ang pagkakakilalan sa akin mula sa virtual papunta sa reality. Nagpapasalamat ako sa mga bloggers na naging inspirasyon ko na rin dahil sa kanilang magagandang kwento at sulat.

Hindi ko naman masasabing tuluyan nang magsasarado ang bakery ni Mamon. Siguro'y magpapahinga muna ko.

Kaya sa ngayon, ako'y pansamantalang magpapaalam. Sa muling pagkikita.



Labels:

Comments

  1. Overthinker PalaboySeptember 22, 2013 at 2:12 PM

    See you later :)

    ReplyDelete
  2. RixSeptember 22, 2013 at 3:29 PM

    Tama yan pahinga lang... ganyan din ang nangyari sa akin pero bumalik agad ako... sabi nga nila once a blogger is always a blogger..

    ReplyDelete
  3. JjampongSeptember 22, 2013 at 6:23 PM

    do come back! :)

    ReplyDelete
  4. AnonymousSeptember 22, 2013 at 9:30 PM

    see you again...

    -minion

    ReplyDelete
  5. MugenSeptember 23, 2013 at 12:02 AM

    Sa muling pagbabalik, Jo.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

The One

Feeling loved and inspired, I ask my friends, who are in long-term, serious relationships, how and when they realized that their partners were the ones. Here are their answers: 1) "You don't know. You feel . Nagkakasundo kami palagi. And we have similar tastes." 2) " I just felt it . Despite everything that happened to us, we still chose each other . I just knew it. Tapos nagising na lang din ako isang araw na nung nakita ko siya pagkagising ko na katabi ko siya eh iba na yung feeling ko." 3) "Pasok siya sa criteria ko na kailangan lagi ako chinachat. Kaya nga until now lagi pa rin kami magkachat kahit nakatira na kami sa iisang bahay. Pinakaimportante dapat damang dama mo na gustong gusto ka niya.: 4) " Hindi niya ako iniwanan in my lowest point . He's one of the people na napaka-pure ng intention. Love personified." 5) " I just knew somehow .Yung di ako mahihiya ipakilala sa mga tao. Yung di na ako kailangan magtago." 6) "Sig...
Post a Comment
Read more

Before Coming Out

Lately, I've been thinking of coming out. It's like I want to free of myself of the burden of keeping my identity a secret. But before I come out, I just have some personal conditions I need to accomplish first. I won't be doing these things just to earn people's approval on my lifestyle but more for me being comfortable in the path I've chosen to live.
23 comments
Read more

A Walk to Equanimity Spa

I was just feeling really tired that day. There was all sort of stress that came my way that week - coming from deadlines from school and from the chaos in the family. All I want was just to have a relaxing massage since it has been a week since my last one. It was just fitting to reward myself with a good old rub down to ease tension from my body and my mind. So that night, I decided that I would get a massage no matter what. The bus I rode from school dropped me off at Kamuning Road. I decided not to go to my suking massage place because the new attendants there were young and very much inexperienced, as far as massage technique is concerned. That night I wanted quality massage really worth paying money for. In Kamuning, I remember passing-by a number of spa before. So I walked the street from EDSA to scout the area and look for a good massage place. The first spa that I passed-by had a black brand (which name I could not remember). It seemed nice but the feeling I had made me w...
18 comments
Read more