Istilo

Noong isang araw habang palakad-lakad ako mag-isa sa mall, napag-isip-isip ko: "paano ba style ko noon 'pag gusto kong magtanggal ng init?" Ngayon kasi parang kailangan o mas maganda yung may magtatanggal noon para sa'yo 'di ba. Paano ba ako noon?

Noon, masaya na ko magjakol mag-isa. 'Yung parang may sariling buhay yung etits mo at titigas na lang siya nang kusa kaya no-choice ka kung hindi magbate. Tapos naka-tengga ka lang sa bahay, sa kwarto mo, kaya sa tuwing titigas si Junjun, parang pilit ka pang magjakol para lumambot siya. You'll be like, "You're hard again! Jeez!"

Noon solb na ko sa literotika, sa mga kwentong malilibog. Kahit walang picture, basta hindi jejemon yung pagkakasulat tsaka maayos yung sentence construction, pwede na pagjakulan. Alala ko pa nga, isang beses, sa sobrang libog ko sa binabasa ko, nilabasan ako nang hindi ko hinahawakan etits ko. Pramis! Mabaog man ako. Doon ko lang napatunayan na pure libog and imagination can really make one come.

Noon naghihintay pa ako ng chance ng sleepover o inuman para maka-take advantage sa mga friends ko. Well, di naman talaga take advantage, gusto naman nila. Kunyari lang silang natutulog. Hindi yung whenever, wherever.

Ngayon kasi parang iba na. Dahil mas madali ng makahanap ng taong tutulong sa'yo sa tag-init, mas ok yung may kasama.

Nagsimula ako noon sa mIRC tapos Yahoo Chat tapos pati yung mga TV channels na ipopost mo yung number mo TV screen tapos may magte-text na lang sa'yo ng "can we b txtm8s?", pinatos ko. Though wala naman akong naka-EB talaga (yuck! so jeje) sa kanila puro landian lang sa text, ganun.

Nagsimula na rin ako sa craft of staring at guys. Una ginamit ko siya para lang ma-hone ang gaydar ko (5-sec count). But later on, naging pick-up tool na rin siya. 'Yung magtititigan kayo tapos boom, CR! boom, MRT! boom, FX! boom, sinehan! Boom! Meron ata akong stories niyan dito sa blog na nakakalat.

Pinakahuling istilo ko ay sa blog to twitter to other gay sites/apps. Parang half ng lifetime keme ko dyan nanggaling (so far, according to my list. Yes, I have a list). Fast, convenient at ready lagi.

Bakit ko nga ba yan naisip? Kasi sa banyagang bansa, nababawasan ang convenience. Paano na yung FuBu back home, di naman pwede paliparin. 'Yung twitter network ng kalan (read: kalandian), di rin maaring pumunta. Kaya feeling ko back-to-basics ako dito. Stroll sa mall, window shopping. Boy-watching. Minsan nakakabingwit gamit ang tantalizing eyes, pero pagkahuli, pinapakawalan din. Mahirap kasi yung kumeme sa bansang di ka pamilyar sa tao. Baka kung mapaano pa ka-sweetan ko. Sa sobrang atrasado, balik na naman ang relationship ni Mariang Palad at si Junjun. Best pals forever!