Treading on dangerous waters

Pumasok ako sa grupo na iyon para maging mabait at maituwid ang mga mali kong pamamaraan at pamumuhay. Sabi ko kapag napaligiran ako ng mababait o nagpapakabait, baka naman mahawahan ako at magpakabait na ko. Ang grupo na ito ay binubuo ng mga taong wala pang asawa.

Kamakailan ay lumabas kaming mga lalaking magkakapatid sa pananampalataya para sa aming buwanang pagtitipon. Ginanap ito sa bahay ng isa sa amin sa Rizal. Sa laboy naming iyon ay napalapit ako sa isa sa kanila. Nagkasabay kami sa paglalakad at doon kami nakapag-usap ng matagal.

Sa umpisa pa lang ay parang 'naamoy' ko na siya. Mayroon siyang kakaibang 'mannerisms,' pananalita, at galaw. Malakas ang tiwala ko sa aking radar sa mga ganyang bagay. Ngunit isinangtabi ko ito dahil baka nagiging malisyoso lang ako. Hanggang sa nagkaroon ng pagkakataong nagkasama kami sa ilalim ng payong upang umiwas sa init ng araw. Nagkaroon ng oras na nakahawak siya sa braso ko. Madali talaga ako mahulog 'pag nahahawakan na ko eh. (Alam ninyo na kiliti ko. lol ). Tapos meron pang oras na nakaakbay siya sabay pisil pa sa balikat ko. Sa isip ko, 'ano ba 'to?! tukso layuan mo ako.' Bilang patapos na rin naman ang aming lakad at kami ay uuwi na, minabuti ko nang kalimutan ang aking masamang iniisip (at binabalak) at magpatuloy sa buhay na maayos. Ngunit ang huling paramdam niya ay noong kami ay nagkatabi sa jeep. Inayos ko ang aking bag upang di makaharang sa mga taong dadaan pero hinatak niya ito ng bahagya para ipatong sa kanyang hita. Napatingin na lang ako sa kanya. Sumagot naman siya ng ngiti. Habang nakapatong ang braso ko sa bag, pinatong naman din niya ang braso niya at siniksik tabi sa braso ko. Samakatuwid, sa buong byahe namin pauwi ay magkadikit ang aming braso.

Hindi ko na dapat pag-iisipan pa ng masama ang mga nangyaring bagay na iyon sa amin ngunit napatunayan ng text niya sa akin noong sumunod na araw ang aking mga hinala.

-alam ko hindi ako COKE

para maging HAPPINESS mo..

-hindi NIDO para maging

NUMBER 1 mo..

-at lalong hindi MCDO para

masabi na 'LOVE KO TO'

Pero di man kita MAKASAMA forever,

sana...

parang NESCAFE na lang

"LET'S MAKE EVERY

MOMENT PERFECT!"

Pramis! Kinilig ako ng sobra sa trabaho noong nabasa ko to. At doon na nga nagsimula ang palitan namin ng text message. Noong simula, mejo wholesome pa eh. Kulitan. Nagpapakiramdaman. Pero parang nagkaalamanan na rin kinalaunan.

Hindi ko man alam kung ano ang kahihinatnan ng anumang sinisimulan namin ngunit gayunpaman ako ay umaasang magbubunga ito ng maayos na samahan.

Bukas pala ay naaya ko siyang pumunta sa aming Fair sa campus. Enjoy enjoy lang kami dun :)






On a different note: I would like to thank the people who showed their concern regarding one of my posts. I deeply appreciate it. :)