Skip to main content

Mahirap din pala

Akala ko kaya ko. Na madali lang harapin ang pangyayaring iyon na matatag at buo ang loob. Ngunit hindi rin pala ganoon kadali iyon. Hindi ko rin nagawang tatagan ang sarili ko. Akala ko kaya kong maging malakas para sa nanay ko, pero mahirap din pala lalo na kapag nakikita ko siyang umiiyak. 

Di rin biro ang pinagdadaanan niya. Nawalan siya ng kasama sa buhay at kasama sa karera. Kaya malaking dagok ito sa kanyang buhay.

Di ko ngayon alam kung ano ang dapat gawin. Ano nga ba ang masasabi mo sa isang taong nawalan ng kasama sa buhay? Ano nga ba ang masasabi mo sa isang taong nagdadalamhati? Ano nga ba?

Napakahirap din pala.
Labels:

Comments

  1. MarkJanuary 7, 2013 at 12:34 PM

    hindi na kailangan ng mga salita. isang mahigpit na yakap lang. malalaman niya na nariyan ka lang palagi

    ReplyDelete
  2. JondmurJanuary 7, 2013 at 3:05 PM

    ramdam ko ang emosyon dito... mahirap nga ang ganyan....

    ReplyDelete
  3. ZaiZaiJanuary 8, 2013 at 2:55 AM

    mahirap talaga, minsan walang tamang sabihin. kaya paramdam mo lang na andyan ka lang lagi, in case kailangan nya ng kausap, ng embrace, ng kahit ano.

    at para sayo, hugs Hustin! :)

    ReplyDelete
  4. c - e - i - b - o - hJanuary 8, 2013 at 5:46 PM

    mahirap nga, but remember na njan ka for your mom..

    tulad ng sinabi ko, i know that you know what to do.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Mga ilang tagpo ng gabing iyon

Sa mga oras na iyon, tipong game na lang kaming magkakaibigan kung anong mangyari. Inumpisahan kasi nung isang guy na tumingin sa aming direksyon sa may Starbucks sa Greenfield. Tipong nag-uusap kaming magkakaibigan doon sa labas na tables nang sabay-sabay kaming napatingin sa isang lalaking dumaan. Sabay-sabay kaming nagtawanan nang mahuli kami. Pero ang nakakapagtaka ay kahit makalagpas na siya, ilang ulit pa rin ang dungaw niya sa amin. Eh di parang, "trip ata tayo noon." Sinundan namin ng tingin yung guy hanggang sa nakumbinse namin yung isa naming kaibigan na sundan siya talaga para ayaing makipagkape or whatever. Bumalik si friend na hindi bitbit si Kuya. Ang pangalawang tagpo ay noong papalakad na kami sa EDSA kung saan sasakay ang mga kaibigan ko. Tinagos namin ang Greenfield papunta sa direction ng Rob Forum. Sa bandang Flair pa lang may nakipagtitigan na sa aming lalaki. Yung isa naming kaibigan ang tumawag sa aming atensyon. Sabi niya, tigil lang daw muna kami a...
Post a Comment
Read more

Before Coming Out

Lately, I've been thinking of coming out. It's like I want to free of myself of the burden of keeping my identity a secret. But before I come out, I just have some personal conditions I need to accomplish first. I won't be doing these things just to earn people's approval on my lifestyle but more for me being comfortable in the path I've chosen to live.
23 comments
Read more

What 2012 taught me..

Yesterday night, my friends and I went out for dinner. During our talk a friend suggested to share our year-end evaluations. Since I've already blogged about how my year went, I was quick to answer his question. His next topic was to complete the statement: 2012 taught me to.... I haven't really thought of the lessons or general theme of the closing year so I got to think about my answer. And here's what I shared. "2012 taught me to just keep on trying. Maybe I'll succeed, maybe I won't. No matter what the outcome may be, what's important is that I have tried that I have exerted effort to reach my dream. Even though I take things a day at a time, not really making long term plans, I still have goals for whatever opportunities and I would make every step to take advantage of that chance. I believe that it's better to have tried (in love, in career, and in life) than to regret not trying at all." So that's it. And with this, I end my 2012 ...
15 comments
Read more